Polilaktik Asit (PLA), mısır nişastası, şeker kamışı veya manyok kökü gibi doğal kaynaklardan elde edilen biyobozunur ve biyobazlı bir polimerdir. Polyester ailesine ait olan bu malzeme, ambalaj, tıp ve tüketim ürünleri endüstrilerinde en yaygın kullanılan biyopolimerlerden biridir.
Uygun mekanik özellikleri ve biyobozunabilirliği sayesinde, PLA geleneksel plastiklere alternatif malzemeler arasında önemli bir konuma sahip olmuştur.
Polilaktik Asit (PLA)’nın Yapısı
PLA, bitki kaynaklı şekerlerin (örneğin dekstroz) fermantasyonu yoluyla elde edilen laktid monomerinden sentezlenir. Daha sonra halka açılma polimerizasyonu (Ring-Opening Polymerization) yöntemiyle polimer haline getirilir.
PLA, tekrarlayan laktik asit birimlerinden oluşan doğrusal bir moleküler yapıya sahiptir ve kimyasal olarak polyesterlere benzer. Bu yapı, orta düzeyde mekanik dayanım sağlar ve malzemenin biyolojik olarak parçalanabilir olmasına imkân tanır.
PLA’nın Özellikleri
Endüstriyel kompostlama koşullarında biyolojik olarak parçalanabilir
Yenilenebilir, bitki bazlı kaynaklardan elde edilir
Toksik değildir ve insan kullanımı için güvenlidir (tıbbi uygulamalara uygundur)
Yüksek şeffaflık ve estetik görünüme sahiptir
Düşük yoğunluklu ve hafiftir
Enjeksiyon kalıplama ve 3D baskı süreçlerinde mükemmel işlenebilirlik sunar
Kabul edilebilir mekanik dayanıklılığa sahiptir
Polilaktik Asit’in Uygulama Alanları
Gıda ambalajları (kaplar, şişeler)
3D baskı (yazıcı filamentleri)
Tek kullanımlık tıbbi bileşenlerin üretimi (dikiş iplikleri, ilaç taşıyıcı sistemler)
Tarımsal filmler ve biyobozunur ambalajlar
Ev eşyaları, otomotiv parçaları ve biyobazlı giyilebilir ürünler
Kozmetik ve kişisel bakım endüstrisi (krem ve losyon ambalajları)
PLA’nın Dezavantajları
Düşük ısı direnci (düşük yumuşama sıcaklığı)
Geleneksel plastiklere göre daha kırılgandır
Parçalanma için özel koşullar gerektirir (endüstriyel kompostlama)
Petrol bazlı polimerlere göre üretim maliyeti nispeten yüksektir
Sınırlı kimyasal dayanıklılığa sahiptir
PLA’nın Avantajları
Tamamen biyobozunur ve çevre dostudur
Fosil kaynaklara olan bağımlılığı azaltır
Üretim sürecinde sera gazı emisyonlarını düşürür
Gıda ve insan vücudu ile temasta güvenlidir
Geniş bir endüstriyel işleme teknolojisi yelpazesiyle uyumludur
